آداب نقد استاد

از ویکی سبک زندگی
پرش به: ناوبری، جستجو

تعریف

انتقاد به معنای بررسی رفتار دیگران و منتقل کردن اطلاعات بررسی شده به افراد ،به طوری که انتقادها بتوانند سازنده باشد.[۱]

هدف

چون استاد کسی است که باید برای شاگردان خود الگو می باشد و هرگونه خطا در رفتار ممکن است سبب گمراهی مریدان وی شود،پس هدف از انتقاد کردن استادان اصلاح الگوی رفتاری برای سازندگی زندگی افراد می باشد.[۱]

شیوه و روش های انتقاد استادان

کمال و شخصيت انسان بر دانش افراد استوار است. استاد و دانشمند نه تنها مراتب بالایی را در آخرت برخوردار است، در دنيا هم از سپاس و ستايش خدا و مردم نیز بهره خواهد برد.هرگونه خلل و نقص رفتاری می تواند در زندگی وی و اطرافیان او تاثیر بگذارد.بنابراین انتقاد کردن از این افراد بسیار حساس و مشکل می باشد.بدین منظور می توانیم به نکات زیر توجه کنیم[۱]:

  1. با نیت خالص این کار را انجام دهیم.یعنی از روی ادای دین و بانیت خالص در جهت سازندگی و تکامل رفتاری این عمل رابه کار ببریم.
  2. هنگام بیان کردن انتقاد این کار باید با علم کافی و آگاهی داشتن روی موضوع صورت بگیرد.زیرا تسلط داشتن روی موضوع و علمی وار بیان کردن آن می تواند تاثیر بسزایی در فرد داشته باشد.
  3. قبل از بیان کردن حرف و انتقاد همچنان تواضع و فروتنی را داشته باشیم.
  4. با ادب و احترام و لحن محترمانه سخن بگوییم.[۱]
  5. سعی کنید با بیان بحث علمی ،و باز کردن صحبت های مربوط به رفتار ها،موضوع انتقاد را توضیح دهید.
  6. موضوع انتقاد را طوری بیان کنید که جنبه عمومی داشته باشد ، و راه حلی را بانظر استادتان بربگزینید.

پیامدها

  • استحکام روابط بین افراد
  • ایجاد راه هایی برای پیشرفت افراد
  • جهت دهی به زندگی
  • اصلاح الگوهای رفتار
  • شخصیت بخشیدن سازنده به افراد[۱]

منبع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ برگرفته از کتاب آداب تعليم و تعلم در اسلام-شهيد ثاني- نگارش دکتر سيد محمدباقر حجتي